വരദാനം - by Arka Nandini
ഭൂമിയിൽ നമുക്ക് ലഭിച്ച ഏറ്റവും വലിയ വരദാനം എന്താണ് എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഓരോരുത്തരും ഓരോ ഉത്തരം ആകും പറയുക. എന്റെ മനസ്സിൽ തോന്നിയ ഉത്തരം, അത് നമ്മുടെ മാതാപിതാക്കൾ ആണ്. നമുക്ക് ലഭിച്ച യഥാർത്ഥ സ്വത്ത്. കണ്മുൻപിൽ ഉണ്ടായിട്ടും അജ്ഞതകൊണ്ട് നാം പലപ്പോഴും ആ അമൂല്യ നിധി തിരിച്ചറിയാതെ പോകുന്നു. ഈ ഭൂമിയിൽ നാംപിറക്കുന്നതിനും എത്രയോ നാൾ മുൻപ്, വെറും ഭ്രൂണമായിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ അവർ നമ്മെ സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങുന്നു. നാം അമ്മയുടെ ഉദരത്തിൽ ഉള്ള ഒൻപതു മാസകാലം അമ്മ അനുഭവിക്കുന്ന കഷ്ടപ്പാടും വേദനയും വളരെ കൂടുതൽ ആണ്. എന്നിട്ടും നമ്മൾ ഉണ്ടാക്കുന്ന ഓരോ ഞരക്കങ്ങൾഉം അമ്മയ്ക്ക് ആനന്ദം നല്കുന്നൂ.
അതുപോലെ തന്നെ അമ്മമാരെ പറ്റി പലപ്പോഴും വാചാലർ ആകുമ്പോൾ അച്ചന്മാരുടെ കാര്യം മറന്നു പോകുന്നു. നാം അമ്മയുടെ ഉദരതിൽ രൂപംകൊള്ളൂന്ന അതെ സമയം തന്നെ അച്ഛന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ജനികുന്നു. അവർ നമ്മളോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു, പുറത്തു വരാൻ കാത്തിരിക്കുന്നു. അമ്മമാർ പലപ്പോഴും വഴക്കിടുംബോൾ ഒൻപതു മാസം ചുമന്നതിന്റെയും പ്രസവവേദനയുടെയും ഒക്കെ കാര്യം പറയാറുണ്ട്. പക്ഷെ അച്ഛനോ?പലരും പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുണ്ട്, ലേബർ റൂമിന്റെ മുന്നിൽ അക്ഷമനായി തന്റെ കുഞ്ഞു പുറത്ത് സുരക്ഷിതനായി എത്തുന്നതും കാത്തു നിൽക്കുന്ന അച്ഛൻമാരെ പറ്റി. അമ്മമാർ അനുഭവിക്കുന്ന പ്രസവവേദന ഹൃദയം കൊണ്ട് അവർ അനുഭവികകുന്നു. ജീവിതത്തിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ അവർ ടെൻഷൻ അനുഭവിക്കുന്ന ആ സമയം, ആശുപത്രിയിലെ മാലാഖമാരുടെ കയ്യിൽ നിന്നും തുണിയിൽ പൊതിഞ്ഞ ഒരു പഞ്ഞിക്കെട്ട് പോലെ തന്റെ കുഞ്ഞിനെ ലഭിക്കുമ്പോൾ സ്വർഗം പിടിച്അടകിയ ആഹ്ലാദമാണ്അവർക്ക്.വിറയ്ക്കുന്ന കൈകളിൽ കോരി എടുത്ത് നെറുകയിൽ ചുംബിക്കും. വാത്സല്യത്തിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ സംരക്ഷണത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ ചുംബനം. അതിലും ആത്മാര്തമായി ഒരു സമ്മാനവും നമുക്ക് ജീവിതത്തിൽ ലഭിക്കില്ല. അത് ഒരു വാഗ്ദാനം കൂടിയാണ്, നിന്നെ സംരക്ഷിക്കാൻ ഞാനുണ്ട് എന്ന വാഗ്ദാനം. ആ ഒരു സംരക്ഷണ കവചം എപ്പോഴും നമ്മോടൊപ്പം ഉണ്ടാവുക തന്നെ ചെയ്യും.
ഇതെ സമയം അമ്മയുടെ അവസ്ഥ മറ്റൊന്നാണ്. ഈ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ വേദന സമ്മാനിചിട്ടും,ശരീരം കീറിമുറിഞ്ഞ വേദനയിലും പുഞ്ചിരിയോടെ അവർ നമ്മെ സ്വീകരിക്കും. വേദനയും അവശതയും എല്ലാം തന്റെ കുഞ്ഞിനോട് ഉള്ള വാത്സല്യത്തി അലിഞ്ഞു ഇല്ലാതാകും.പിന്നീട് അമൃതിനെകാൾ ശ്രേഷ്ഠമായ അമ്മിഞ്ഞപാലിന്റെ മാധുര്യം പകർന്നു നൽകും. മാതൃവാത്സല്യത്തിന് പകരം വക്കാൻ ഈ പ്രപഞ്ചതിൽ മറ്റൊന്നും തന്നെ ഇല്ല എന്നത് പരമമായ സത്യം.
കുഞ്ഞ് പിറക്കുന്ന നാൾ മുതൽ അവർ സ്വയം മാറുന്നു. പിന്നീട് ഉള്ള ജീവിതരീതി മാറുന്നു. അവർ സമ്പാദിക്കുന്നതും ഉണ്ണുന്നതും ഉറങ്ങുന്നതും എല്ലാം പിന്നീട് നമുക്ക് വേണ്ടിയായി മാറുന്നു. അവരുടെ ജീവിതത്തിൽ കടന്നു വന്ന പുതിയ ഒരു അഥിതി ആയിട്ട്കൂടി നല്കാവുന്നതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും മികച്ച സ്വീകരണം നമുക്ക് നൽകാൻ അവർ ശ്രദ്ധിക്കാറുണ്ട്. അവരുടെ യവ്വനത്തിന്റെ നല്ലൊരു ശതമാനവും നമുക്കായി ഹോമിക്കുന്നു. കുഞ്ഞിന്റെ പേരിടൽ മുതൽ തുടങ്ങുന്ന ഓരോ ആഘോഷവും മികച്ചതാക്കാൻ അവർ ശ്രമിക്കാറുണ്ട്. അവന്റെ ഓരോ വളർച്ചയും അവരുടെ ഓരോ കാത്തരിപ്പുകൾ ആണ്. അവർ നമ്മെ കൈപിടിച്ച് നടത്തിക്കും. വീഴാതെയിരിക്കാൻ കൈതാങ്ങ്ആകും. വീഴ്ചയിൽ നിന്നും ഉയർന്ന്എണീക്കാൻ പഠിപ്പിക്കും. അറിവിന്റെ ലോകത്തിലേക്ക് ഉള്ള വിശാലമായ വാതിൽ നമുക്ക് മുന്നിൽ തുറന്ന് തരും.
പിന്നീട് നാം ലോകത്തെ അറിയാൻ തുടങ്ങുന്നു. ഇത്ര നാൾ കിട്ടിയ ലാളനയിൽ നിന്നും മാറ്റം ഉള്ള തിരക്കിന്റെ ലോകം. പുതിയ പുതിയ സുഹൃത്തുക്കളെ ആൾകാരെ രീതിയെ പരിചയപ്പെടുന്നു. സമൂഹത്തിൽ നിന്നും നമുക്ക് അറിവിന്റെ വെളിച്ചത്തോടോപ്പം അജ്ഞതയുടെ അന്ധകാരവും ലഭിക്കുന്നു. ഈ അന്ധകാരം നമ്മെ അഹങ്കാരികളാക്കി മാറ്റുന്നു. അച്ഛനമ്മമാരുടെ സ്നേഹത്തെയും കരുതലിനയും നാം അവരുടെ സ്വാർത്ഥതയായി മുദ്രകുത്തി പുറംകാലുകൊണ്ട് തട്ടി കളയുന്നു. നമ്മിൽ പലരും അവരെ തങ്ങളുടെ ഇഷ്ടങ്ങൾക്ക് എതിരെ നിൽക്കുന്ന ശത്രുക്കൾ ആയാണ് വീക്ഷക്കുന്നത്. അത് വെറും മിഥ്യധാരണ ആണെന്ന് നാം മനസ്സിലാക്കറേയില്ല.
വിദ്യാഭ്യാസം പൂർത്തിആയാൽ വൈകാതെ ജോലിയിലെയ്ക്കും വിവാഹജീവിത തിലേക്കുo കടക്കുന്നു. ഒന്ന് ആലോചിചാൽ നമുക്ക് ഈ ഭൂമിയിൽ അച്ഛനമ്മമാരോടൊപ്പം ചിലവഴിക്കാൻ ലഭിക്കുന്ന സമയം എത്രയോ ചെറുതാണ്. "കണ്ണുള്ളപ്പോൾ കണ്ണിന്റെ വില മനസ്സിലാകില്ല "എന്നതാണ് സത്യം. കുടുംബജീവിതിലേക്കു കടക്കുമ്പോൾ ആണ് കുറച്ചുപേർ ഈ സത്യം മനസ്സിലാക്കാൻ തുടങ്ങുന്നത്. എന്നാൽ മറ്റുചിലർ പിന്നെയും അജ്ഞരായ് തന്നെ ശേഷിക്കും.
ആൺപെൺ വ്യത്യാസം ഇല്ലാതെ അജ്ഞതയുടെയും അഹങ്കാരത്തിന്റെയും ലോഭമോഹങ്ങളോട് ഉള്ള ആർത്തിയുടെയും ഫലമായി അച്ഛനമ്മമാരെ അവർ തള്ളിപറയുന്നു. ഉള്ളതെല്ലാം അവരിൽ നിന്നും കൈക്കലാക്കിയിട്ട് "വൃദ്ധസധനം" എന്ന അനാഥ മന്ദിരത്തിലേക്കു ഒരു നാണവുമില്ലാതെ തനിക്ക് ജന്മം നൽകിയവരെ ഉപേക്ഷിക്കുന്നു. അവർ നെയ്തു കൂട്ടിയ സ്വപ്നങ്ങളുടെ ഫലമാണ് താൻ എന്ന ബോധം അവനിൽ നശിക്കുന്നു. അവർ അനുഭവിച്ച യാതനയും ഒഴുക്കിയ വിയർപ്പും ആണ് താൻ ഇന്നു വച്നുഭവിക്കുന്നത് എന്ന സാമാന്യ ബോധം പോലും അവനിൽ ഇല്ലാതെയാകുന്നു. പഠിച്ചു വളർന്ന് ഉധ്യൊഗസ്തർ ആയി കഴിയുമ്പോൾ അതിനു നെടുംതൂ ണായി നിന്ന മാതാപിതാക്കൾക്ക് "സ്റ്റാറ്റസ് " പോരാ എന്ന് അവന്റെ ഉള്ളിലെ അപകര്ഷത അവനോടു മന്ത്രിക്കുന്നു. നന്മ നഷ്ടപ്പെട്ട പുതുതലമുറയിൽ നന്മയെക്കാൾ കൂടുതൽ തിന്മയാണല്ലോ സ്വീകരിക്കപ്പെടുന്നത്. തത്ഫലം ദിനംപ്രതി കൂടികൂടി വരുന്ന വൃദ്ധസദനങ്ങളുടെ എണ്ണം നമുക്ക് കാട്ടിതരുന്നു. താൻ ചെയ്യുന്നത് ശരിയാണോ എന്ന് മനസ്സാക്ഷിയോട് ഒരുവട്ടം ചോദിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ ഈ തെറ്റ് ഒരു പക്ഷെ തിരുത്താമായിരുന്നു. തനിക്ക് ഇന്നുള്ള ഈ 'സ്റ്റാറ്റസ് ' പോലും അവരുടെ ദാനമാണെന്ന് ഈ പടുവിഡ്ഢികൾ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല. തന്റെ കടമകളിൽ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ കണ്ടുപിടിക്കുന്ന ഓരോ ന്യായങ്ങൾ.
പഴുത്ത ഇല വീഴുമ്പോൾ പച്ചില ചിരിക്കുന്നു. ഇന്നു ഞാൻ നാളെ നീ എന്നപോലെ നാളെ തനിക്കും ഈ ഗതികേട് വരാം എന്ന കാര്യം ഈ മൂഡന്മാര് വിസ്മരിക്കുന്നു. തന്റെ ചെയ്തികൾ കണ്ട് വളരുന്ന മക്കൾ തന്നോടും ഇത് തന്നെ ചെയ്യും എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നില്ല.
നമ്മുടെ ഈ വലിയ ലോകത്ത് ഈ ചെറിയ ജീവിതത്തിൽ ഒരുപാട് വലിയ കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും ചെയ്യാൻ സാധിച്ചില്ല എങ്കിലും ചെയ്യാൻ സാധിക്കുന്നു കുറച് കാര്യങ്ങൾഉണ്ട്. തന്റെ മാതാപിതാക്കളെ സംരക്ഷിക്കേണ്ടതും സ്നേഹക്കേണ്ടതും തന്റെ കടമയും ഉത്തരവാദിത്തവുമാണെന്ന് തിരിച്ചറിയണം. അവർ നമുക്ക് ഏകിയതിന്റെ 100 ൽ ഒരംശം പോലും തിരിച്ചു കൊടുക്കാൻ സാധിക്കില്ല എങ്കിലും തുറന്ന മനസ്സോടെ അവരെ സ്നേഹിക്കുക. കഴിയുന്നത്ര സമയം അവരോടൊപ്പം ചിലവഴിക്കുക. തനിച്ചായി എന്ന തോന്നൽ ഒരിക്കലും, ഒരിക്കലും അവരിൽ ഉണ്ടാകാതെയിരുന്നാൽ നമ്മുടെ ജീവിതം ധന്യമായി.വൃദ്ധസദനങ്ങൾ ഇനിയും വേണ്ടിവരാതിരിക്കാൻ നമ്മുടെ പ്രവൃത്തി കാരണമാകട്ടെ.
"ലോകാ സമസ്ത സുഖിനോ ഭവന്തു "
by : Arka Nandini
The Cat’s Pajamas - By Wayne Scheer
I’ve lived in this house since I was a pup, which is a hell of a lot longer than that cat’s been here. Francine, the woman who lives here with me, is getting old and strange, smelling like the stuff in her bathroom that she rubs all over herself. She spends a lot of time with that feline on her lap and thinks it’s the funniest thing to call her PJ, “because she’s the cat’s pajamas.”
Freaking cat. Francine treats her like she’s some kind of princess, but I know PJ’s just running a con. A year ago, she was scrounging in open dumpsters, getting screwed by whatever came her way. But Francine “saved” her, and now she has full run of this place.
Her food is on the counter by the sink, so I can’t get at it, but she steals my chow. She doesn’t even eat it. She licks it and gets her cat stench all over it. And when I growl at her, Francine treats me like I’m the bad guy.
“Curly,” she says. “You mustn’t growl at PJ.”
I hang my head, and that damn cat taunts me with that high-pitched whine of hers.
Don’t get me wrong. I love Francine and it’s up to me to take care of her. It’s not her fault this feral fur-ball, this gray-eyed grifter has her brainwashed. PJ runs a good con, I’ll admit that, but she doesn’t have my history with Francine. I go back to when Gus lived here. He was the only one who called Francine Franny .
I remember how he’d tap her on the rump and say, “That’s my Franny’s fanny.” I liked Gus. Francine did, too, and when he went cold and still, I was the one who cheered her up.
Gus would never have fallen for PJ’s cheap tricks, like that rumble in her stomach she does to get attention. When I try making that sound, Francine takes me for a walk and brings her pooper scooper.
The fact is I can’t compete with the cat. I’m too big and fat to jump on Francine’s lap the way PJ does. And since she fell, Francine can hardly play with me. Besides, I’m too old to chase sticks or catch Frisbees. It was Gus who did that stuff with me, anyway. I miss the way he smelled like he’d just eaten bacon.
When he couldn’t get around anymore, I stayed close. I even slept under his bed. He’d let his hand hang down and I’d lick it. Gus would tickle me under my chin and tell me I was a good boy.
One morning, he woke me coughing. He took in enough breath to say. “Take care of Franny, boy.”
Then his hand tasted cold and stopped smelling like bacon. It just hung there, like it didn’t belong to him. I cried, and Francine came to see what was wrong and she cried, too. I licked her tears to remind her I was still here for her.
But that was a long time ago, before the feline invasion. I hate to admit it, but I’m getting too old to take care of Francine. My hips hurt, and I sleep a lot. So maybe it’s good that Francine has her PJ, her cat’s pajamas.
I just wish that damn cat would stay away from my food.
====================================================================
About Author -
Wayne Scheer has been nominated for four Pushcart Prizes and a Best of the Net. He’s published numerous stories, poems and essays in print and online, including Revealing Moments, a collection of flash stories. His short story, “Zen and the Art of House Painting” has been made into a short film.
Source :- https://flashfictionmagazine.com/blog/2017/03/09/the-cats-pajamas/#more-10444
ഒരു പുഴയുടെ രോദനം
ജാലകവാതിൽ പതിയെ
തുറന്നേകയായ് ഞാനന്ന്
ജന്നലോരത്ത് കവിൾ
ചേർത്തൊരാ നേരം
ആ മഴനൂലെന്റെ നെഞ്ചിലു-
ണർത്തിയതൊരോർമ്മതൻ
നിലാസ്പർശമെങ്കിലെന്റെ
കാഴ്ചയ്ക്ക്കു മുന്നിലൊരു
നിഴലായൊഴുകുന്നു നീ
വരണ്ട ചാലിന്നിരുണ്ട വിഷാദവും പേറി
ഇന്നലെകളിലെന്നിൽ
മോഹമുണർത്തിയൊരൊലികൾ
ഇന്നും നിന്റെ തീരത്തിനു സ്വന്തമോ
ഇന്നില്ല നിന്നിലോളങ്ങൾ
എന്നിലോ നീണ്ട നെടുവീർപ്പുകൾക്കാഴമേറിയ രാവുകൾ
കര തെളിഞ്ഞു കുടൽ പറിഞ്ഞു
ആശകളുൽപ്പത്തി നഷ്ടമായ്
ചത്തുപൊങ്ങിയ ദിനരാത്രങ്ങളിലൊരിക്കലെങ്കിലുമെനിക്കു
മാത്രമായൊരുയിരിന്റെ കനൽ
പേറുവാനായതെന്തിനോ
നിന്റെ നിറമാറിലൂറിയ
മുലപ്പാലിന്നു കാളകൂട വിഷമായൊഴുകിയെന്നാത്മാവിനൊരന്ത്യം നൽകുവാനായെങ്കിൽ
മഴുവെറിഞ്ഞൊരു കൈവഴിയുണ്ടാക്കിയൊഴുക്കിയേനെ
നരനന്യമാം മണണിലേക്കു നിന്നെ ഞാൻ
തിരയുന്ന തീരത്തിനളവു
കോലില്ലാതിരുന്ന നാളുകളന്യമല്ലിന്നും,
ഈ സായന്തന ചുവപ്പിലൊരു
പ്രളയമായൊരിക്കൽ കൂടിയൊഴുകുവാനായെങ്കിലതിലെന്റെ ദാഹവും മോഹവുമൊടുക്കിയേനെ
തിരികെ ഏകുമോ വീണ്ടുമൊരുനാളിനിയൊരേറ്റു പാട്ടിന്റെ
താളത്തിനൊപ്പമിവൾക്ക്
ചുവടു വെക്കാൻ
നനവു വറ്റിയ നിലത്തൂറിയ
ഓരിന്റെ സ്പന്ദനമായ്
ദാഹനീരിനു നാവുനീട്ടിയീ
കറുത്തമണണിൽ നീ പടർത്തിയ നഖക്ഷതങ്ങിലുടക്കി വലിക്കുന്നുവെന്നന്തരംഗമൊന്നാകെ
നീയൊഴുകിയ നാടുകളിൽ
നീയലഞ്ഞ താഴ്വരകളിലൊരു
ജിപ്സിയായ് കാലം നിന്നെ വരച്ചിടുന്ന നാളുകളിതായെത്തി
പുഴയെന്ന പേരു മാത്രമായിനിയെത്ര നാൾ
നിന്റെ പാദത്തിലമർന്നാ
തെളിനീരിലെന്റെ ദാഹമൊടുക്കുവാനിനിയെത്ര ജന്മമെന്നാത്മാവു വിതുംബണം
നിന്റെ വരണ്ട തീരങ്ങളിൽ
ഇരുണ്ട നിഴലിന്നഗാധമാം
കയങ്ങളിൽ
കറുപ്പ് കലർന്നാ വിഷത്തുളളിയായിറ്റുവീണ നിൻ കണണുനീരിൽ
നിനക്കാത്മശാന്തി കുറിച്ചീ
വരികളെഴുതി പിൻ വാങ്ങുന്നു ഞാൻ.....
- ആർ ബി അർച്ചനാ കൃഷ്ണൻ
കനൽപ്പൂക്കൾ
മനുഷ്യജീവിതത്തില് സാന്ത്വനത്തിനു പ്രസക്തി നഷ്ടപ്പെടുന്ന്ന അനേകം സന്ദർഭങ്ങൾ ഉണ്ട് ഡെൽഹി സംഭവത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ രചിച്ച ഈ വരികൾ സാന്ത്വനിപ്പിക്കാൻ വാക്കുകൾ നഷ്ടമായ ഒരു കൊച്ചെഴുത്തുകാരിയുടെ പ്രതിഷേധമാണ്
കനൽപ്പൂക്കൾ
============
നിശയുടെ നിശബ്ദത ഭേദിച്ചുകൊണ്ടാ
നിലാവിൻ നിരർത്ഥമാം തേങ്ങലുയർന്നു
നിണത്തിന്റെ മണവുമേറ്റു വാങ്ങി
നിരാലംബയായി മാരുതിയാഞ്ഞു വീശി
നിഴലുകൾ നടനമാടുമാ വീഥിയിൽ
നിമിഷങ്ങൾ അർത്ഥശൂന്യങ്ങളായി
കാമത്തിൻ ഭ്രാന്തൊന്നടങ്ങിയപ്പൊൾ
തെരുവിലവളുടെ നിനവുകൾ ശിഥിലമായി
നിലാവിൽ വിരിഞ്ഞൊരു നിശാഗന്ധിയെ
നുള്ളിയെറിഞ്ഞ നിഷ്ടൂരാ
നിഷാദനെക്കാൾ ക്രൂരനാം നീ
നിശയുടെ നിരാശകളെറ്റു വാങ്ങൂ
ഹേ നിഷാദാ....
നിന്റെ ദാഹങ്ങൾക്കു മുൻപിലവളുടെ
മോഹങ്ങൾ ശിഥിലമാകുമ്പൊൾ
നിനക്കു ജന്മം തന്നൊരാ
നിർഭാഗ്യവതിയാം നാരിക്കു വേണ്ടി
ഇരക്കുന്നു ഞാനൊരു ശാപംമോക്ഷം
സോദരീ....
സാന്ത്വനിപ്പിക്കാനെനിക്കില്ല്ല വാക്കുകൾ
നിന്റെ കനവുകളിന്ന്
നോവിന്റെ നിനവുകളല്ലോ
ആരോ കോറിയ നിഴൽച്ചിത്രം പോൽ
ആരാമങ്ങളിൽ നിൻ കൺനീരുണങ്ങി
പടർന്നുവല്ലോ
മാപ്പു നൽകുവാനാകുന്നുവോ
നിനക്കീ മാനുഷന്റെ മാനസാന്തരങ്ങൾക്ക്
മനസ്സിന്റെ മനോജ്ഞമാം മഴവില്ലിന്
കൂരിരുളിന്റെ നിറവും നിദ്ദ്രയും പൂശിയവർക്ക്
നിന്റെ കൺനീർപ്പൂക്കളിന്ന്
കനൽപ്പൂക്കളാവട്ടെ
കത്തിച്ചാമ്പലാകട്ടെ
നഗരത്തിൻ നാട്യപൊയ്മ്മുഖങ്ങൾ
വേവുന്നൊരമ്മ തൻ
നോവുന്ന കൺനീർ
നിനക്കു കൂട്ടായ്
ഇഹലോകത്തിലും
പ്രശാന്തം,,, നിശബ്ദം,,,സാക്ഷ്യം
- ആർ ബീ അർച്ചനാ കൃഷ്ണൻ
കനൽപ്പൂക്കൾ
============
നിശയുടെ നിശബ്ദത ഭേദിച്ചുകൊണ്ടാ
നിലാവിൻ നിരർത്ഥമാം തേങ്ങലുയർന്നു
നിണത്തിന്റെ മണവുമേറ്റു വാങ്ങി
നിരാലംബയായി മാരുതിയാഞ്ഞു വീശി
നിഴലുകൾ നടനമാടുമാ വീഥിയിൽ
നിമിഷങ്ങൾ അർത്ഥശൂന്യങ്ങളായി
കാമത്തിൻ ഭ്രാന്തൊന്നടങ്ങിയപ്പൊൾ
തെരുവിലവളുടെ നിനവുകൾ ശിഥിലമായി
നിലാവിൽ വിരിഞ്ഞൊരു നിശാഗന്ധിയെ
നുള്ളിയെറിഞ്ഞ നിഷ്ടൂരാ
നിഷാദനെക്കാൾ ക്രൂരനാം നീ
നിശയുടെ നിരാശകളെറ്റു വാങ്ങൂ
ഹേ നിഷാദാ....
നിന്റെ ദാഹങ്ങൾക്കു മുൻപിലവളുടെ
മോഹങ്ങൾ ശിഥിലമാകുമ്പൊൾ
നിനക്കു ജന്മം തന്നൊരാ
നിർഭാഗ്യവതിയാം നാരിക്കു വേണ്ടി
ഇരക്കുന്നു ഞാനൊരു ശാപംമോക്ഷം
സോദരീ....
സാന്ത്വനിപ്പിക്കാനെനിക്കില്ല്ല വാക്കുകൾ
നിന്റെ കനവുകളിന്ന്
നോവിന്റെ നിനവുകളല്ലോ
ആരോ കോറിയ നിഴൽച്ചിത്രം പോൽ
ആരാമങ്ങളിൽ നിൻ കൺനീരുണങ്ങി
പടർന്നുവല്ലോ
മാപ്പു നൽകുവാനാകുന്നുവോ
നിനക്കീ മാനുഷന്റെ മാനസാന്തരങ്ങൾക്ക്
മനസ്സിന്റെ മനോജ്ഞമാം മഴവില്ലിന്
കൂരിരുളിന്റെ നിറവും നിദ്ദ്രയും പൂശിയവർക്ക്
നിന്റെ കൺനീർപ്പൂക്കളിന്ന്
കനൽപ്പൂക്കളാവട്ടെ
കത്തിച്ചാമ്പലാകട്ടെ
നഗരത്തിൻ നാട്യപൊയ്മ്മുഖങ്ങൾ
വേവുന്നൊരമ്മ തൻ
നോവുന്ന കൺനീർ
നിനക്കു കൂട്ടായ്
ഇഹലോകത്തിലും
പ്രശാന്തം,,, നിശബ്ദം,,,സാക്ഷ്യം
- ആർ ബീ അർച്ചനാ കൃഷ്ണൻ
DIGNITY…?
December
2017, New Year in Bengaluru witnessed the worst one-of-kind case of mass
molestation against women. By midnight new celebrations became a nightmare to
the crowd gathered in MG road and Brigade road. Drunk hooligans on cars, bike,
etc came in large numbers and started cat calling, groping and molesting women.
The assaulters outnumbered the police force which was specially deployed in
that area for security during the celebrations. The huge mob outnumbered even
the additional police officers deployed in that area. We can only imagine the
helpless situation of those women who were targeted and physically abused.
‘Nirbhaya’-
the famous Delhi gang rape , was one of the most horrifying and inhumane cases
of rape that this country has ever witnessed. And the first question that
popped into the minds of our leaders ‘our-so-called-people’s-representatives’
was, “ What was she doing outside at this time of the night? Was she looking
out for trouble ?” Even here the woman is blamed and not the men who abused
her.
The
condition of women is not any better in our ‘God’s own country’. Last month a
famous Malayalam actress was a victim of
abduction and sexual abuse. The incident
rocked the entire Malayalam film industry. The actors and actresses showed
their protests though social media, various function and programmers.
An actor
has taken an oath that he will never again do a film or even say a dialogue
which degrades a woman. He has promised that he won’t entertain misogyny in his
films. His stand against misogyny is what other stars need to follow. Most of
the Indian films till date have featured hyper masculinity and shown women as
meek and shy. In most films , a women is considered ‘feminine’ if she shows her
meek character, has perfectly lined eyes, when she is draped in a saree etc.
And a man is considered ‘masculine’ if he has more than one girl and shows his
so-called masculinity by treating women inferior.
Last week
saw yet another case of rape of a minor, which got her pregnant. The accused
was a Catholic priest a ‘so-called-servant’ of God. How can a clergyman, who is
supposed to lead as an example do such a sinful act? And even here, a christian
weekly ,Sunday Shalom reported in favour of the priest and said that it was the
girls fault. That it was she who had tempted the priest to do such an act. And
that he as a man will have sexual feelings which cannot be controlled at times.
This reminds me of the words quoted by Pope Francis, “It is better to be an
atheist than a bad christian.”
For the
past few years atrocities against women have risen day by day. Nirbhaya gang
rape, Killiroor sex scandal, Suryanelli murder case, Soumya murder case,...the
list in endless. Where are the Indian ‘social and moral values’ that our
country boasts about? It is not okay when a boy and girl are seen together in
public, but it is totally okay to rape a girl!!
How can a
human being treat the opposite of their own kind in such an inhumane manner?
The social and moral values of our Indian society have gone down the drains.
‘Right to
live with Dignity’ is the most basic fundamental right of women guaranteed
under Article 21 of the Indian Constitution. Even when there is a huge list of
punishments guaranteed by the constitution and IPC for violence against women,
there is no decrease in the atrocities against women.
So where
does the problem lie? It lies within our
society itself. Society is the one that shapes a character and it is the
one to be blamed when that individual becomes a criminal. Nobody is born a criminal!
We live in
a country where women are judged by the length of her skirt and the amount of
tummy she shows when draped in a saree... We live in a country where it is
still considered a curse when a girl is born.
Values
start at home and have to be instilled at a young age itself, boys should be taught how to treat girls and
tell them they are in no way superior to girls. Unless a boy is taught how to
treat a girl, only then will she ever be safe in the society.
Instead of
teaching her to protect herself and be safe..teach him to treat her with
respect.
Instead of
judging her by the amount of skin she shows judge her by her personality and
individuality..and teach him that she is not a sexual object.
Teach Him ,
how to treat Her…!
When men are oppressed, it’s tragedy.When women are oppressed, it’s tradition.
-Letty Cottin Pogrebin
Seminar Time
#seminar_time
സെമിനാറുകൾ എന്നും ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു വീക്നെസ് ആരുന്നു
up from the heights of GLC
Fwd: കഥ - By Murali
കമ്പ്യൂട്ടർ സ്ക്രീനിന്റെ ഒറ്റ വെളിച്ചത്തിൽ അവൻ ആ മുറിയിൽ ഇരുന്നു.ആ സമയത്ത് അവന് കൂട്ട് അവന്റെ വായിൽ നിന്നും മൂക്കിൽ നിന്നും വന്ന പുകയായിരുന്നു.
വലിച്ചു തീർത്ത സിഗററ്റ് കുറ്റികൾ നിലത്തിൽ
അങ്ങിങ്ങ് കിടന്നു.സ്ക്രീനിന്റെ ഉള്ളിൽ കണ്ട ശരീരഭാഗങ്ങളെ നോക്കി അവൻ അവന്റെ .വികാരമിറക്കി.ആവേശത്തോെടെ അവനതിൽ കണ്ണും നട്ടിരുന്നു.
പെട്ടെന്ന് കറണ്ട് പോയി. "കണ്ടു തീർന്നില്ല അതിന് മുമ്പേ പോയി, പുല്ല്.ഹോ കിടിലൻ പീസ്.എന്നാ ഫിഗറ്. ഫോൺ പെട്ടെനാണ് മുഴങ്ങിയത്. ",അളിയാ നല്ല കിടിലം പീസ്.കറണ്ട് പോയി അല്ലെങ്കിൽ ഫുൾ കാണായിരുന്നു. @# ഒരു ഒന്നര ചരക്ക് തന്നെ.ഇതേ പോലത്തെ ഐറ്റം കിട്ടിയാൽ തരണേ.
ശരിയളിയാ കാണാം." അവൻ ഫോൺ താഴെ വച്ചു.
സമയം നോക്കി."ക്ലാസിൽ പോവാൻ നേരമായി. വസ്ത്രം മാറി അവൻ കോളേജിലേക്ക് തിരിച്ചു.വാട്ട് 'സാപ്പ് ചാറ്റുകളിലും ഫേസ് ബുക്ക്
പ്രൊഫൈലുകളിലും വിരലോടിക്കുന്നതിനിടയിൽ കൂട്ടുകാരൻ അവനെ വിളിച്ചു. "അളിയാ സുരേഷേ പുതിയ ഒരു കോമഡി ! .ഫ്രണ്ട്സ് ഗ്രൂപ്പിൽ ഒരുത്തൻ ഇട്ടതാ.നടി രശ്മിയെ പീഡിപ്പിക്കുന്ന വീഡിയോ, ഒരിക്കലും കൈയിൽ വയ്ക്കരുത്. എനിക്ക് ഉടൻ തരിക.ആവശ്യമുണ്ട്. കിടിലൻ." ടാ രാജേഷേ നാണമുണ്ടോടാ നിനക്ക്. അവൻ അലറി." എന്തൊരു മനുഷ്യനാടാ നീ.നിനക്ക് അമ്മയും പെങ്ങമമാരും ഇല്ലേ. കണ്ട കഞ്ചൻ മാര് ഇടണ പോസ്റ്റുകൾ ഇടാൻ നാണമില്ലേ. ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും ചേച്ചിയുടെ പ്രായമുള്ള സ്ത്രീയല്ലേ. അവർക്ക് ഒരു സങ്കടം വന്നപ്പോൾ അത് കണ്ട് ചിരിക്കാൻ നാണമില്ലേ. എണീച്ചു പോടാ നായേ.നീയൊക്ക യാടാ ഈ നാടിന്റെ ശാപം".
ഇതിനിടയിൽ അവന്റെ ഫോണിൽ വന്ന നോട്ടിഫിക്കേഷൻ ശ്രദ്ധിക്കാൻ മറന്നു പോയി. "നടിയുടെ ലീലാവിലാസങ്ങൾ...... കാണാൻ ഈ ലിങ്ക് ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക."
വിരഹമഴ - by RB Archana krishnan
വിരഹമഴ
==========
വിജനമാം വീഥിയിൽ
വിരഹമാം വേളയിൽവിട പറയും
നേരത്തരുമയായ്
വന്നെന്റെയാത്മാവിൽ
ചിറകടിച്ചെത്തിയാ
രാത്രിമഴ
ഹൃദയത്തിലാഴത്തിൽ
മുറിവേറ്റ
പെൺപക്ഷി തൻ
തേങ്ങലടങ്ങുമ്പൊൾ
രാത്രിമഴ തൻ താളം
അവളിലാത്മാവിൽ
വിരഹത്തിൻ
നെയ് തിരികൾ
കൊളുത്തുന്നു
അവളറിഞ്ഞില്ല്ല്ല്ല
അവളറിയുന്നില്ല
ഇന്നെന്റെ
കദനവനിയിലവൾ
നിറയുന്നതവൾ
പിടയുന്നത്
അറിയുന്നുവോ
നീയെന്റെ നൊമ്പരം
കണ്ടുമുട്ടി
പങ്കുവെച്ചു
പിരിഞ്ഞനേരങ്ങളിൽ
അന്നൊക്കെയും
ആർത്തലച്ചുന്മത്തയായ്
രാത്രിമഴ
എന്നന്തരാളങ്ങളിൽ
പിടഞ്ഞിരുന്നു
ഒരുവേള
ഒന്നോർത്തു നോക്കൂ
ഒരാർത്തനാദമായ്
ഇന്നെന്റെ
ചിന്തകൾ
വികലമാകുന്നു
എന്തിനാണേറെ
സ്നേഹിച്ചത്
എന്തിനാണെല്ലാം
പങ്കുവെച്ചത്
എന്തിനെന്നേ
ഇന്നേകാന്തത തൻ
ദിനങ്ങൾക്കായുപേക്ഷിച്ചു
പ്രേമത്തിൻ
ഭ്രമമെന്നാത്മാവിൽ
പെയ്തൊഴിഞ്ഞ മഴ
പോലെ
വരണ്ടുണങ്ങിയ
ചുണ്ടിലെ
തീപ്പൊരി ചുംബനം
പോലെ
അറിയുന്നു നമ്മൾ
ഈ മഴയിലൂടെ
തമ്മിലറിഞ്ഞവർ
നമ്മൾ
ഈ മഴയിലൂടെ
തീരുന്നു
പ്രണയത്തിൻ
കിനാക്കൾ
നമ്മൾ തൻ നിമിഷ
ജീവിതം
INCREDIBLE INDIA - by Kalyani B Nair
Apart from being the birthplace of great heroes and having a rich heritage,there is more about this land that makes it extraordinary.India is a land of extremes where strikingly contrasting things coexist .It is a country where when one is flooded and wrecked by the fury of water,at the other end rain is a word unheard of, the earth is not patched with not even a trickle of water .It is a country which seems to have a myriad of people below poverty line but still manages to figures in the Fortune 500 list of wealthiest men.We Indians boast of having some states with 100% literacy when some people cannot even spell their names.
India is a place with strange practices - where else would one find people worshiping everyone from Godmen to cine stars? And where else would pooja's be performed for the victory of men in blue . India is always in news. It is either the whooping profits of Reliance, Aishwariya Rai signing a movie with Karan Johar or the Indo-Pak talks that hog the limelight. The nation is changing at a fast pace the mush-rooming of Mc Donald's in all major cities, the system of e-governance and the lifestyle of youth are a proof of this .
Gone are the days when wearing a western outfit was unthinkable. Mumbai is now the hub of fashion with Indian designers creating waves in the world of fashion and Indian models making it big in their fields . A few years back in these things would have been inconceivable and beyond one's wildest dreams.Cricket (the defacto national game) ,Bollywood movies (that strike a chord with audience around the globe)'and politics (sometimes more interesting than a Bollywood Blockbuster) are trademarks of India that makes it so different from rest of the world .
Be it political,social or economic fields India makes an impact .with the diversity and distinct customs this nation stands out and there's one word that describes India- INCREDIBLE!!!!!!!!!!
BY,
KALYANI.B.NAIR
ROLLNO:32
Toxins Lurking in Your Clothing! - by Akhil
Focus on Health…
- Today’s clothing industry is a seven trillion dollar a year industry that uses an astounding 8,000 synthetic chemicals;
Consumers have the mistaken illusion that synthetic fibers in clothing are safe; - For over half a century people have been reacting negatively to chemicals interacting with their skin causing disorders like infertility, respiratory diseases, contact dermatitis and, yes, even cancer;
- The more synthetic clothing you wear, the greater your risk of absorbing toxic chemicals that can precipitate health conditions most often not attributed to synthetic fibers.
Key Points…
- Your skin is the largest organ of elimination and absorption—what goes ON the skin goes IN the body;
- When toxins are absorbed through your skin, they are taken-up by the lymphatic system, then into the blood stream and eventually the liver—the chemical-processing plant of the body responsible for removing toxins;
- Your skin also keeps you healthy by actually venting approximately one pound of toxins daily;
- Petrochemical fibers restrict and suffocate your skin—shutting down toxic release rather than allowing it to escape—contributing to your total body burden and may be the trigger for the onset of disease;
- A “toxic soup” is created when combining multiple chemicals that interact to create an even more toxic substance and health consequences than individual chemicals by themselves.
Fabric may not be the first thing that comes to mind when you think about living a healthier lifestyle, but it definitely should be considered. Even many “health nuts” don’t realize that synthetic fabrics are teaming with chemicals and dyes that cannot be washed out, making them a potential health hazard.
Most synthetic fabrics, from towels to dress shirts and bed linens, are treated with chemicals during and after processing. These chemicals not only leach into the environment, impacting groundwater, wildlife, air and soil, but they also may be absorbed or inhaled directly.
“The use of man-made chemicals is increasing, and at the same time we have warning signals that a variety of wildlife and human health problems are becoming more prevalent,” says Dr. Richard Dixon, Head of the World Wildlife Federation (WWF) Scotland. “It is reckless to suggest there is no link between the two and give chemicals the benefit of the doubt. Urgent action is needed to replace hazardous chemicals with safer alternatives especially in clothing and other consumer products.”
WWF is so concerned about one fairly new clothing additive that they advised parents to check their children’s clothing labels. If the chemical is on it, they advise switching to clothing made from natural fibers whenever possible.
Teflon in Your Trousers
The chemicals that the WWF was warning about are perfluorinated chemicals (PFCs), which include the non-stick additive Teflon. These chemicals are increasingly being added to clothing because it makes them last longer and also can make them wrinkle-free. Most clothing labeled “no-iron” contains PFCs.
I have written about and consulted with patients worldwide regarding their allergic responses from synthetic fibers—bedding, clothing, car interiors, exercise/athletic clothing, mattresses, hats, etc.—that said, the frequency of recent incidents is very alarming to me and it should be to you. The allergic responses now commonly being reported as a result of these synthetic chemicals include, but are definitely not limited to:
- Skin rashes and lesions that can be cancerous
- Nausea
- Unexplained fatigue
- Burning and itching
- Unexplained headaches
- Blurred vision
- Difficulty breathing
- Reoccurring sinus infections not previously experienced
- Sudden inflammation and pain; especially in soft tissues
Keep in mind that if you have mysterious “invisible illnesses” that linger and yet you’re told “everything is within normal range,” it’s time to look into whether the fibers your clothes and bedding are made of could be the problem; it is for many.
Recent Case History:
The following is a quote from a patient of mine who I have worked with via long-distance for years. Hopefully her experience will assist others when mysterious skin eruptions appear and to further make my point about the toxicity of chemicals used in synthetic fibers and coloring.
“I wore a white cotton tank top with orange embroidery around the neck line. After a few hours the skin around the neck line was scratchy and bothersome so I removed the garment. I noticed small red irritation where the embroidery touched my skin but really thought very little of it as I assumed it would go away. After a few weeks the skin still appeared irritated so I started using my ‘safe’ moisturizing lotion. When this had no affect I saw a dermatologist and explained the situation. He determined the skin was pre-cancerous and prescribed a cortisone ointment for the next five weeks. If the skin is not completely healed at the end of this time the doctor said we need to remove it. I questioned the dermatologist about how and why this happened and he informed me that skin irritations such as these can lead to cancer.
I have been very careful to wear only 100 percent cotton for years and soak/wash any new clothes four times (powdered milk soak, safe detergent, vinegar, baking soda) prior to use since I have been immune challenged for years.
I have noticed that even if I touch my father’s colored cotton/polyester blend shirts/socks that I feel an odd sensation in my fingertips. This does not persist but is a very strange feeling. I have similar experiences with the cloth grocery bags from health food stores that make me immediately put it down. It is not the exact feeling of a static shock but close. The dermatologist shared with me that he has seen this type of reaction from other patients that can only be attributed to toxic chemicals and dyes used in manufacturing.”
Which Fabric Finishes “Scream” Toxic Chemicals?
- Easy Care—Wrinkle-free, shrinkage-free—these garments release formaldehyde;
- Water Repellent—Fluoropolymers (as in Teflon) are used to repel oil and water;
- Flame Retardants;
- Bacterial and Fungicidal Chemicals—Triclosan and nano-particles are used for these purposes, dangerous neurotoxins and irritants.
Fabrics containing Formaldehyde—linked to a 30 percent increase in lung cancer, skin/lung irritation and contact dermatitis:
- Anti-cling, anti-static, anti-shrink
- Waterproof
- Perspiration-proof
- Moth-proof and mildew resistant
- Chlorine resistant
It’s also used in dyes and printing to fix the design and prevent “running.” It is widely used in bedding so it’s best to use bedding that is all cotton and in light or white colors to eliminate risk from formaldehyde used to set colored fabrics
You Need to Know…
- Most governments restrict formaldehyde levels in clothing… but NOT the U.S. One of the worst offenders is China. Beware of “Made in China” labels.
- Use of formaldehyde in clothing is extremely widespread. There have even been lawsuits alleging high levels of it in Victoria’s Secret bras.
- High temperatures and humidity make “poison clothes” even worse—they open your pores and increase chemical absorption.
- You absorb formaldehyde from multiple sources daily, so don’t be fooled by manufacturers’ reassurances.
- Disperse Blue Dyes may look gorgeous—even regal—but they put you at high risk for contact dermatitis. . . especially dark blue, brown, and black synthetic clothing. It’s important to note—laundering does not reverse that risk.
- Worse. . . Disperse Blue # 1 is classified as a human carcinogen due to high malignant tumor levels in lab animals.
- Incidentally, you might be interested to know that this dye also shows up in cosmetics and semi-permanent hair dyes.
Fire and Burn Hazards
The U.S. Marine Corps now prohibits troops in Iraq from wearing synthetic clothing while off base . . . after too many unfortunate burns from soldiers wearing polyester, acrylic, and nylon—which readily melts in high heat and fuses to the skin. (What did you expect? This stuff is a first cousin to plastic—both products of the oil industry.)
Of course, that begs the question of whether flame retardants are safer. . .
Historical Perspective. . .
Flame Retardant use began in 1971, when government required children’s sleepwear to be self-extinguishing; their solution was to add Brominated Tris. Studies measuring urine samples showed that this chemical is readily absorbed.
Brominated Tris is a mutagen*, and causes cancer and sterility in animals and have also shown they cause testicular atrophy and sterility.
*Mutagens cause inheritable mutations by damaging DNA
*Mutagens cause inheritable mutations by damaging DNA
Tris was banned in children’s clothing in 1977 (but lives on in upholstered furniture foam, baby carriers, and bassinets). Today most synthetic fabrics contain a new generation of flame retardants bonded into the fabric, which must survive 50+ washings.
According to the U.S. Consumer Product Safety Commission’s National Burn Center, only 36 children a year suffer serious injuries from sleepwear catching fire. My heart goes out to these tragic victims and their families. But is the toxic contamination of millions of children worth protecting 36 children per year from burns?
The Way I See It. . .
This sort of regulation is a product of the “precautionary principle”—the notion that there should be no limit to the amount of money spent or the amount of inconvenience inflicted on millions of people when it comes to preventing rare dangers that affect a tiny number of people. The mania for making our society risk-proof and accident-proof actually increases danger in many cases.
The Consumer Product Safety Commission exempts certain sleepwear from flammability standards. Two companies selling kids’ sleepwear without flame retardants are L.L.Bean and Lands’ End.
But it’s not just children’s sleepwear—demand is high for fire-retardant uniforms and civilian clothing.
Lab studies show that flame retardants (PBDEs) can cause a slew of health issues—thyroid problems, brain damage, ADHD symptoms, fertility problems and even cancer.
The insecticide permethrin is now in civilian outdoor wear and military uniforms even though no long-term studies have assessed its safety.
Focus on Health…
- Scientists find that restrictive bras suppress the lymphatic system—needed to flush toxins from your breasts and lymph nodes and to help prevent breast cancer;
- Despite wide appeal of synthetic athletic apparel, medical studies show that synthetic fibers cause muscle fatigue— which can make the difference between winning and losing for competitive athletes;
- A study of 24–27-year-old-males, showed that natural linen long sleeved shirts were worn for five hours—and then polyester ones were worn for another five hours. Their arms were monitored during both with electrodes measuring skin temperature and velocity of the men's muscle tissue. No changes were measurable when they wore linen. However, when they donned polyester they endured a range of muscle disruptions.
Key Points…
- While individual chemicals might not endanger your health, the synergistic effect of multiple chemicals (a “toxic soup”) interacting can have unpredictable negative health effects;
- Choose natural fibers. While not always as easy to find, its best to do so when possible:
Cotton — preferably organic still remains the “king” of textiles. Organic accounts for less than one percent of worldwide production;
Flax — one of nature’s strongest fibers;
Hemp — grows without any need for fungicides, herbicides, or pesticides because it’s naturally insect-resistant. Its fibers are reported to be four times stronger than cotton. This is NOT the hemp known for its mind-altering properties;
Silk — known as the “queen of fabrics.” Watch out for the use of synthetic dyes in this fiber.
Wool — most of today’s wool is contaminated with chemicals, i.e., pesticides used to kill parasites. But organic wool is becoming more common.
Other — alpaca, angora, camel, cashmere, mohair, ramie, aluyot.
Flax — one of nature’s strongest fibers;
Hemp — grows without any need for fungicides, herbicides, or pesticides because it’s naturally insect-resistant. Its fibers are reported to be four times stronger than cotton. This is NOT the hemp known for its mind-altering properties;
Silk — known as the “queen of fabrics.” Watch out for the use of synthetic dyes in this fiber.
Wool — most of today’s wool is contaminated with chemicals, i.e., pesticides used to kill parasites. But organic wool is becoming more common.
Other — alpaca, angora, camel, cashmere, mohair, ramie, aluyot.
You Need to Know…
The Organic Trade Association estimates that one non-organic cotton T-shirt uses one-third pound of pesticides and fertilizers. Cotton production uses one-fourth of the entire world’s fertilizers. It’s another good reason to choose organic cotton to add to the ones above.
The Organic Trade Association estimates that one non-organic cotton T-shirt uses one-third pound of pesticides and fertilizers. Cotton production uses one-fourth of the entire world’s fertilizers. It’s another good reason to choose organic cotton to add to the ones above.
Don’t get over-whelmed, start small. Choose organic for clothing closet to your skin most of the time—underwear, sleepwear, camisoles, sheets/pillow cases, etc. Build on your organic wardrobe as you replace items.
Are You Getting a Charge?
Electrostatic charges accumulate in synthetic clothing. There are reported incidents of shocking mini-explosions from mixing layers of synthetic clothing with synthetic carpeting. And get this…synthetic undergarments contribute to infertility in men.
A 24-month study of male dogs wearing either loose-fitting polyester underpants or loose-fitting cotton ones showed that wearing polyester created significant decreases in sperm count and degeneration of the testes. The animals wearing cotton suffered no side effects. (And, please, no emails to the editor about dogs wearing underwear. I agree, it sounds silly but no humans would volunteer!)
Scientists hypothesize that polyester traps body heat, encourages chemical absorption, and creates electrostatic buildup… which all affect sperm count.
Personal Perspective...
I'm mindful of the problems with synthetic fibers and dyes because (cancer concerns aside) I'm sensitive to a wide range of chemicals as are most of my patients.
A few years ago I bought a beautiful set of sheets from an upscale store. The label said they were 100 percent cotton, but after sleeping in them a few nights I experienced all my old fibromyalgia pains that had long ago resolved (unless I eat foods in the nightshade genre or consume MSG) and I was now again experiencing bone and muscle pain from head to toe. Repeated washings didn't get out whatever the offending substance was—it never does.
I got a terrible reaction from the dyes or maybe the chemicals used to make those all-cotton sheets "no-iron." You can only imagine what true synthetic cloth can do to us; after all, it's largely a product of the oil industry. After I switched to a high-quality set of organic sheets, all my symptoms were resolved.
Invisible Saboteurs...
We have the illusion that clothes made from synthetic fibers are safe, but the materials are in fact full of invisible chemicals the clothing industry prefers we donft think about.
We have the illusion that clothes made from synthetic fibers are safe, but the materials are in fact full of invisible chemicals the clothing industry prefers we donft think about.
A hundred years ago, clothing was made of natural fibers like cotton, flax, wool, and silk—synthetics weren't developed until the early 1900s.
Although rayon was introduced in 1924, the first truly synthetic fiber was nylon, made by DuPont from the petro-molecule toluene. Nylon was first used because it was a popular material for women's stockings and later panty hose.
Other synthetics followed:
- Acrylic (1950), aka, "wash-and-wear fabrics"—a "revolutionary time-saving leap" for homemakers.
- Polyester (1953), "wrinkle free" fabrics developed from xylene and ethylene.
- Spandex and olefin (1959), which became the mainstay of sportswear, swim suits, and thermal underwear. Olefin is produced by "cracking" petroleum molecules into propylene and ethylene gases.
The Way I See It
Don't wait until you or a loved one has a health issue before changing the products you purchase. Yes, organic cotton does cost a bit more...but then...isn't it more cost effective to stay healthy than to get well?
I'm especially concerned about pregnant woman and their newborn children, make the decision as parents and grandparents to create a safe nontoxic nursery beginning with non-toxic no VOC paint to hard surface flooring, the crib and bedding and the clothing used for a newborn whose immune system is not fully developed to provide maximum protection, naturally.
use 100% pure cotton, dyed with Natural dyes or even you can dye it yourself, use helathy fabric, prevent health issues !!!
“Be Healthy, Wear Healthy”
Article By: Akhil J K
എങ്ങനെയാണ് ഒരാൾ ഒരു നല്ല സംരംഭകൻ ആകുന്നത്? - by Akhil
സ്വന്തമായി ഒരു സ്ഥാപനം നടത്തുക, സ്വന്തം ബോസായിരിക്കുക, മറ്റുള്ളവർക്ക് ജോലി കൊടുക്കുക, കാശുണ്ടാക്കുക ഇതെല്ലാം എല്ലാവരുടെയും സ്വപ്നമാണ്. അപൂർവം പേരേ ഈ സ്വപ്നത്തിന്റെ പുറകേ പോകാറുള്ളൂ. അതിലും കുറച്ചു പേർ മാത്രമേ അത് വിജയമാക്കാറുള്ളൂ, ഒരുമൈക്രോസ്കോപ്പിക് മൈനോറിറ്റി മാത്രമേ നമ്മൾ സ്വപ്നം കാണുന്ന ബംഗ്ലാവും ജാഗ്വറും ഒക്കെ എത്തിപ്പിടിക്കാറുള്ളു.
എങ്ങനെയാണ് ഒരാൾ ഒരു നല്ല സംരംഭകൻ ആകുന്നത്? അങ്ങനെയാകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവർ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട കാര്യങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ്? ഇതൊക്കെ വലിയ പ്രബന്ധമായി എഴുതപ്പെടേണ്ട, എഴുതിയിട്ടുള്ള വിഷയമാണ്. ഇതിനെപ്പറ്റി പഠിപ്പിക്കാൻ കോഴ്സുകൾ പോലുമുണ്ട്. എന്നാലും സ്വന്തം സ്ഥാപനങ്ങൾ തുടങ്ങുന്നതിനെപ്പറ്റി പറയാതെ കരിയർ സീരീസ് പൂർത്തിയാകില്ലല്ലോ. അതുകൊണ്ട് എന്റെ ചുറ്റുമുള്ള, പ്രസ്ഥാനങ്ങൾ നടത്തി ജയിച്ചവരുടെയും തോറ്റവരുടെയും അനുഭവത്തിൽ നിന്നും ചില കാര്യങ്ങൾ പറയാം.
1. ഒരു പ്രസ്ഥാനമുണ്ടാക്കാനുള്ള ആഗ്രഹം: ഒരു വ്യവസായ സംരംഭകനാകാനുള്ള ആദ്യത്തെ യോഗ്യത സ്വന്തമായി എന്തെങ്കിലും
സംരംഭം തുടങ്ങണമെന്നുള്ള അടങ്ങാത്ത ആഗ്രഹമാണ് (fire in the belly എന്ന് ഇംഗ്ളീഷിൽ). ഇതെങ്ങനെയാണ് ഓരോരുത്തരിൽ ഉണ്ടാകുന്നതെന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല. ജനിച്ചതും വളർന്നതുമായ സാഹചര്യമാകാം, ഇപ്പോൾ ജീവിക്കുന്ന ചുറ്റുപാടാകാം, പൊതുവെ ജീവിതസാഹചര്യങ്ങൾ അനുകൂലമായതുകൊണ്ടാകാം, നേരെ തിരിച്ചുമാകാം. ഏതാണെങ്കിലും ഒരു ജോലിക്ക് ശ്രമിക്കുന്നതുപോലെ നിസ്സാരമായി കാണേണ്ട ഒന്നല്ലിത്. നമ്മുടെയുള്ളിൽ അടങ്ങാത്ത ആഗ്രഹമായി ഒരു പ്രസ്ഥാനം നടത്തണമെന്ന ത്വര ഉണ്ടോ എന്ന് ആത്മപരിശോധന നടത്തിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുക, വർഷങ്ങളോളം. ജോലി കിട്ടാത്തത് കൊണ്ടോ, ആരുടെയെങ്കിലും ഉപദേശം കേട്ടോ, സർക്കാർ ധനസഹായം ചെയ്യും എന്നത് കൊണ്ടോ, കയ്യിൽ കുറച്ചു കാശുള്ളത് കൊണ്ടോ ഒന്നും പോയി ഒരു സ്ഥാപനം തുടങ്ങരുത്.
2. വിജയത്തിലേക്ക് കുറുക്കുവഴികളില്ല: സ്റ്റീവ് ജോബ്സിന്റെയും ബിൽ ഗേറ്റിസിന്റെയും സക്കർബർഗ്ഗിന്റെയുമൊക്കെ കഥയേ നമ്മൾ കണ്ടിട്ടും കേട്ടിട്ടുമുള്ളൂ. ഒരു പ്രസ്ഥാനം തുടങ്ങി പൊളിഞ്ഞുപാളീസായി കുടുംബവും തകർന്ന് മദ്യപാനത്തിലോ, ആത്മഹത്യയിലോ അവസാനിക്കുന്നവരുടെ ചരിത്രമൊന്നും പുസ്തകമോ സിനിമയോ ആകാറില്ല. കാരണം അതത്ര അപൂർവമല്ല എന്നതുതന്നെ. അപ്പോൾ പ്രസ്ഥാനം തുടങ്ങുന്നതിനു മുൻപ് പരാജയത്തിനാണ് കൂടുതൽ സാധ്യത എന്നു തന്നെ മനസ്സിൽ കരുതണം.
3. റിസ്കില്ലാത്ത ബിസിനസ്സില്ല: നമ്മൾ എത്ര അറിവുള്ള ആളായാലും, നമ്മുടെ കൈയിൽ എത്ര പണമുണ്ടെങ്കിലും, നമ്മുടെ എത്ര തലമുറ ബിസിനസ്സ് ചെയ്തതാണെങ്കിലും ബിസിനസ്സ് എന്നും ഒരു റിസ്ക്കി പണി തന്നെയാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് അത് വിജയിക്കുമ്പോൾ നമുക്ക് അതിനർഹമായ പ്രതിഫലം കിട്ടുന്നത്. റിസ്കില്ലാത്ത ബിസിനസ്സ് അന്വേഷിക്കുന്നത് ചുക്കില്ലാത്ത കഷായമന്വേഷിക്കുന്നതു പോലെ പാഴ്വേലയാണ്.
4. റിസ്ക്കെടുക്കലാണ് ബിസിനസ്സിന്റെ ഒന്നാം പാഠം: ബിസിനസ്സ് നടത്തുന്നവരെയും തൊഴിൽ ചെയ്യുന്നവരെയും തമ്മിൽ മാറ്റിനിർത്തുന്ന ഏറ്റവും വലിയ ഘടകം അവരുടെ റിസ്ക് എടുക്കാനുള്ള മാനസികനിലയാണ്. ഇതിന്റെയർത്ഥം എത്ര ഉയരത്തിലും അടിയിൽ വലകെട്ടാതെ ട്രപ്പീസ് കളിക്കാനുള്ള ധൈര്യമാണ് ബിസിനസിന് വേണ്ടത് എന്നല്ല, മറിച്ച് എന്തൊക്കെയാണ് ഇതിലെ റിസ്ക്ക് എന്നു മനസിലാക്കി നമ്മുടെ കംഫർട്ട് സോണിനു പുറത്ത് കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാനുള്ള മനക്കരുത്തുണ്ടാകണം എന്നാണ്.
5. എല്ലാമറിഞ്ഞിട്ട് ഒന്നും നടക്കില്ല: റിസ്കെടുക്കുന്നതിലെ ഒരു പ്രധാന സംഗതി ചില കാര്യങ്ങൾ എങ്ങനെയാകുമെന്ന് നമുക്ക് പ്രവചിക്കാനേ പറ്റില്ല എന്നതാണ്. ഉദാഹരണത്തിന്, നമ്മൾ റിന്യുവബിൾ എനർജിയുടെ ബിസിനസ് ചെയ്യുന്നു എന്നു കരുതുക. ആഗോള എണ്ണവില ഈ ബിസിനസിനെ ബാധിക്കുന്ന ഒരു ഘടകമാണ്. അതിനെ ബാധിക്കുന്നതാകട്ടെ, സാമ്പത്തികഘടകങ്ങളേക്കാൾ കൂടുതൽ രാഷ്ട്രീയഘടകങ്ങളാണ്. അപ്പോൾ അമേരിക്കയിൽ ഒരു പുതിയ പ്രസിഡന്റ് അധികാരമേൽക്കുന്നു, ഇറാനെതിരെ ഉപരോധമുണ്ടാകുന്നു, ഇതെല്ലാം എണ്ണവിലയെ ബാധിക്കും. അതുവഴി നമ്മുടെ ബിസിനസിനേയും. ഇതൊക്കെ മുൻകൂട്ടി അറിഞ്ഞ് ഒരു ബിസിനസ്സ് നടത്താൻ ഒരിക്കലും കഴിയില്ല.
6. ബോസുമാരുടെ വേലിയേറ്റം: ഏറെയാളുകൾ ഒരു ബിസിനസ്സ് സംരഭത്തെപ്പറ്റി ചിന്തിക്കുന്നത് ഓഫിസ് അന്തരീക്ഷത്തിൽ ഒരു ബോസിന്റെ കീഴിൽ ജോലിചെയ്യാനുള്ള വിമുഖത കൊണ്ടാണ്. എന്നാൽ സത്യം നേരെ മറിച്ചാണ്. ഓഫിസ് ജോലിക്കാരന് ഓഫിസിലെ ഔദ്യോഗിക സംവിധാനമനുസരിച്ചുള്ള ഒരു ബോസിനെ മാത്രം ഗൗനിച്ചാൽ മതി. എന്നാൽ ബിസിനസ് നടത്തുന്നവർക്ക് എല്ലാവരെയും ഗൗനിക്കണം. ഇന്ത്യയിൽ ഇതിന്റെ അതിപ്രസരവുമാണ്. ഒരു പാറമട നടത്താൻ തന്നെ പതിനാറ് ലൈസൻസ് വേണം എന്നാണ് പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുള്ളത്. ഇലക്ട്രിസിറ്റി ബോർഡിലെ എൻജിനീയർ, പൊല്യൂഷൻ കൺട്രോൾ ബോർഡ്, യൂണിയൻ നേതാക്കൾ, ലോക്കൽ എം എൽ എ, ബാങ്കർ, ക്ലയന്റ് തുടങ്ങി നമുക്ക് ഏതൊക്കെ പ്രസ്ഥാനങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെടണോ അതിലൊക്കെയുള്ളവർ
നമ്മുടെ ബോസുമാരായി അവതരിക്കും.
7. പാരാലിസിസ് ബൈ അനാലിസിസ് ആകരുത്: പുതിയതായി ബിസിനസ്സ് തുടങ്ങുന്നവർ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട ഒരു കാര്യം നമുക്ക് അത്യാവശ്യം അറിവുള്ള ഡൊമൈനിൽ വേണം ബിസിനസ്സ് തുടങ്ങാൻ എന്നതാണ്. നമ്മുടെ പഠനം, പരിശീലനം, യാത്ര, ബന്ധുബലം, പാരമ്പര്യം, ഇവയൊക്കെ കാരണം നമുക്ക് ഏതെങ്കിലുമൊക്കെ രംഗത്ത് അറിവും സാമൂഹ്യ ബന്ധങ്ങളും ഉണ്ടാകുമല്ലോ. അതിലോ, അതിന്റെ അനുബന്ധമായിട്ടോ വേണം പണിതുടങ്ങാൻ. അതെ സമയം ഒരു പ്രസ്ഥാനവും ഉണ്ടാക്കുന്നതിന്റെ നിയമ വശം സാമ്പത്തിക വശം ഇവയിൽ ഒക്കെ കുറച്ച് സമയത്തെ ചിലവാക്കണം. നമുക്ക് യാതൊരു പരിചയവുമില്ലാത്ത രംഗത്ത് അല്ലെങ്കിൽ രാജ്യത്ത് പോയി ബിസിനസ്സ് തുടങ്ങുന്നത് അനാവശ്യ റിസ്ക് ആണ്. എന്നുവെച്ച് ഒരു ബിസിനസ്സ് തുടങ്ങുന്നതിനു മുൻപ് ആ വിഷയത്തിൽ പി എച് ഡി യോ മാസ്റ്റേഴ്സോ ഒന്നും എടുക്കേണ്ട കാര്യമില്ല കേട്ടോ.
8. കഠിനാധ്വാനം നിർബന്ധം: ലോകത്തെമ്പാടും ജോലിചെയ്യുന്നവരുടെ ജോലിഭാരം വർഷാവർഷം കുറഞ്ഞുവരികയാണ്.
യൂറോപ്യൻ യൂണിയനിലൊക്കെ ആഴ്ചയിൽ മുപ്പത്തിയഞ്ച് മണിക്കൂറുകളായിട്ടുണ്ട് ജോലിസമയം. എന്നാൽ ബിസിനസ്സ് തുടങ്ങുന്നവർ, ആദ്യകാലത്തെങ്കിലും പകലോ രാത്രിയോ നോക്കാതെ, അവധി ദിവസമോ തൊഴിൽ ദിവസമോ നോക്കാതെ ആഴ്ചയിൽ എൺപത് മണിക്കൂറോ അതിലും കൂടുതലോ ജോലിചെയ്യാൻ സന്നദ്ധരായിരിക്കണം.
9. കുടുംബത്തിന്റെ പിന്തുണ: ബിസിനസ്സ് പച്ചപിടിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ നമുക്ക് ഉറപ്പാക്കാവുന്ന ഒന്നുണ്ട്, സമൂഹത്തിന്റെ പിന്തുണ. എന്നാൽ തുടങ്ങുന്ന കാലത്ത് സ്ഥിതി നേരെ തിരിച്ചാണ്. ബിസിനസ് ബാക്ഗ്രൗണ്ടിൽ നിന്നല്ലാതെ ആ രംഗത്തെത്തുന്നവരെ പരമാവധി നിരുത്സാഹപ്പെടുത്താനേ സമൂഹം ശ്രമിക്കൂ. അപ്പോൾ നമുക്ക് പൂർണ്ണമായും കുടുംബത്തിന്റെ വൈകാരികപിന്തുണ ഉണ്ടായേ പറ്റൂ. ഇതത്ര എളുപ്പമല്ല. പ്രത്യേകിച്ചും ബിസിനസ്സ് അറിയാത്ത ബാക്ഗ്രൗണ്ടിൽ നിന്നും വരുന്ന പങ്കാളിയാണെങ്കിൽ. സ്ഥിര ജോലിയിൽ നിന്നാണ് നാം ബിസിനസിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്നതെങ്കിൽ ഉറപ്പായും കുടുംബത്തിൽ ഇത് പ്രശ്നങ്ങളുണ്ടാക്കും. പണത്തിന്റെ കാര്യത്തിലും കുടുംബത്തിനോടൊപ്പമുള്ള സമയത്തിന്റെ കാര്യത്തിലും കുറവ് വരുമല്ലോ. ഇക്കാര്യങ്ങൾ പങ്കാളിയുമായി നേരത്തെ ചർച്ച ചെയ്യണം. ബിസിനസ്സിന്റെ തുടക്കത്തിലുണ്ടാകുന്ന മനസികവിഷമങ്ങൾ, സാമ്പത്തിക ഞെരുക്കം, സമയക്കുറവ് ഇതെല്ലാം നമ്മുടെ കുടുംബബന്ധങ്ങൾ അതിജീവിക്കുമോ എന്ന് നമ്മൾ ഉറപ്പാക്കണം. അല്ലെങ്കിൽ അതിന്റെ പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ നേരിടാൻ തയ്യാറായിരിക്കണം.
10. പണം ലാഭിച്ചും ചെലവാക്കിയും പഠിക്കണം: ബിസിനസ്സിൽ ഇറങ്ങുന്നവരെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം പണത്തെപ്പറ്റി വ്യക്തമായ ധാരണയുണ്ടാകണം. ബിസിനസ്സിനകത്ത് പൂർണ്ണ മുതലാളിത്ത ചിന്തയോടെ വേണം തീരുമാനങ്ങളെടുക്കാൻ. കാര്യക്ഷമത, കോസ്റ്റ് എഫക്ടീവ്നെസ്സ് എന്നിവയിൽ ഒരു വിട്ടുവീഴ്ചയും പാടില്ല. പണം ചുരുക്കി ചെലവാക്കണം. അതേസമയം ബിസിനസ്സ് പച്ചപിടിച്ചുവന്നാൽ പഴയതുപോലെ ടൊയോട്ടയുമോടിച്ച് നടക്കരുത്. പണം ചെലവാക്കാനുള്ള അവസരം ലഭിച്ചത് ബിസിനസിൽ ഇറങ്ങിയതിന്റെ, കഠിനാധ്വാനം ചെയ്തതിന്റെ, റിസ്ക്ക് എടുത്തതിന്റെ എല്ലാം പ്രതിഫലമാണ്. നല്ല വീടുവെക്കുന്നതിനും, ബി എം ഡബ്ള്യു വാങ്ങുന്നതിനും, ബിസിനസ്സ് ക്ലാസ്സിൽ യാത്ര ചെയ്യുന്നതിനും ഒരു മടിയും വിചാരിക്കേണ്ട. നിങ്ങളും കുടുംബവും അതർഹിക്കുന്നു. ധാരാളം പണം ചെലവുചെയ്യുന്നതു കാണുമ്പോൾ സമൂഹം ചുമ്മാ കുറ്റമൊക്കെ പറയും, മൈൻഡ് ചെയ്യണ്ട.
11. ബിസിനസ്സ് ചാരിറ്റിയല്ല: ബിസിനസ്സിൽ തീരുമാനങ്ങളെടുക്കുന്നത് ബിസിനസ് താല്പര്യങ്ങൾ മാത്രം നോക്കിയായിരിക്കണം. കഷ്ടപ്പാട് അനുഭവിക്കുന്നവർക്ക് ജോലി കൊടുക്കുന്നതോ ബിസിനസ്സ് പൊളിഞ്ഞവരുടെ കടം എഴുതിത്തള്ളുന്നതോ ഒന്നും നല്ല ബിസിനസ്സുകാരന് പറ്റിയ പണിയല്ല. ഒരു ബിസിനസ്സ് നടത്തി ലാഭമുണ്ടാക്കിക്കഴിഞ്ഞാൽ അതിന്റെ നല്ലൊരു ഭാഗം സമൂഹത്തിനുവേണ്ടി ചെലവഴിക്കാം. അതിൽ സന്നദ്ധസംഘടനകളെയും രാഷ്ട്രീയക്കാരെയുമൊക്കെ ഉൾപ്പെടുത്താം എന്നാൽ രാഷ്ട്രീയക്കാരുടെയോ ബന്ധുക്കളുടെയോ വാക്കുകേട്ട് ആരെയും ജോലിക്കെടുക്കരുത്. ബന്ധുക്കൾക്ക് ആർക്കും കോൺട്രാക്റ്റും കൊടുക്കരുത്.
12. പണമല്ല പ്രശ്നം: നല്ല ബിസിനസ്സ് ആശയങ്ങളെ പിന്തുണക്കാനിപ്പോൾ അനവധി സംവിധാനങ്ങളുണ്ട്. സർക്കാരിന്റെ മുദ്രാബാങ്ക്, വെഞ്ചർ കാപിറ്റൽ, ക്രൗഡ് ഫണ്ടിംഗ്, എന്നിങ്ങനെ പലതും. നല്ല ആശയം ഉണ്ടായിരിക്കുക, നമ്മുടെ പാഷൻ കാണിക്കുക, നമ്മൾ അതിൽ നൂറുശതമാനം മുഴുകാൻ തയ്യാറായിരിക്കുക ഇതൊക്കെയാണ് പ്രധാനം.
13 . അതിരുകളില്ലാത്ത കമ്പോളം: ഇന്റർനെറ്റിന്റെ ലോകത്ത് ബിസിനസ്സ് തുടങ്ങുന്നതിൽ പഴയതിൽ നിന്നും പല മാറ്റങ്ങളുമുണ്ട്. ഒന്നാമത് വലിയ മുതൽമുടക്കൊന്നും വേണ്ട, രണ്ടാമത് സഹായം ലോകത്ത് എവിടെ നിന്നും വരാം, മൂന്നാമത് വിജയമായിക്കഴിഞ്ഞാൽ അതിന് അതിരുകളില്ല. കേരളത്തിൽ നിന്നും ഒരു ബില്യൺ ഡോളർ വരുമാനമുള്ള ബ്രാൻഡ് ഉണ്ടായി വരാവുന്നതേയുള്ളൂ. കേരളത്തിലെ തോറ്റ എഞ്ചിനീയര്മാരിൽ നിന്നായിരിക്കും അത് സംഭവിക്കുക എന്നാണ് എന്റെ പ്രവചനം.
13. നെറ്റ്വർക്ക് സർവപ്രധാനം: ഒരു ജോലി കിട്ടാൻ നെറ്റ് വർക്ക് ഗുണകരമാണെങ്കിലും നെറ്റ് വർക്ക് ഇല്ലെങ്കിലും ജോലി നേടാം, നിലനിർത്തുകയും ചെയ്യാം. പക്ഷെ ബിസിനസ്സ് എന്നുപറയുന്നത് മൊത്തം നെറ്റ് വർക്കിന്റെ കളിയാണ്. മറ്റുള്ളവരിൽ വിശ്വാസ്യത ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കുക, അത് നിലനിർത്തുക, ഇതൊക്കെയാണ് പ്രധാനം. പ്രൊഫഷണൽ രംഗത്തും വ്യക്തിപരമായും നെറ്റ്വർക്കിങ് ഉഷാറാക്കാതെ ബിസിനസ്സിൽ വിജയിക്കില്ല.
ഒരു ബിസിനസ്സ് തുടങ്ങി വിജയിപ്പിക്കാൻ ഏറ്റവും എളുപ്പം ഇപ്പോൾ നടക്കുന്ന ഏതെങ്കിലും ബിസിനസ്സ് ഏറ്റെടുത്ത് അത് കൂടുതൽ നന്നായി ചെയ്യുകയാണെന്നാണ് എന്റെ സുഹൃത്തും അയർലൻഡിലെ സംരംഭകയും ആയ നിക്കോള യുടെ അഭിപ്രായം. ഒരു സംരഭകയുടെ ജീവിതവും തൊഴിലും എങ്ങനെ ബന്ധപ്പെട്ടു കിടക്കുന്നു എന്നറിയാൻ താല്പര്യം ഉള്ളവർ അവരുടെ പ്രസംഗം സൂക്ഷിച്ചു കേൾക്കുന്നത് നന്നായിരിക്കും.
Collective !
Collective !
സാഗര_പ്രണയം - by Jithin
******************
ആകാശശൂന്യമാം
അമാവാസി രാവിലിന്നേ-
കനായീയാഴിതൻ
അലയൊലിയി-
ലലിഞ്ഞിരിക്കേ
ഓർക്കുന്നുവോളമേ
ഒരുനാളുമൊന്നാകു-
വാനാകില്ലെന്നറിവിലും
ഒരുവേളപോലു-
മൊടുങ്ങാത്തോരീ നിൻ
തിരതൻ തീരാ
തീരസ്നേഹം
പിണങ്ങിപ്പിരിയുന്നു
നീയിടയ്ക്കിടക്കെങ്കിലും
പിന്നെയും
പുൽകുന്നു പുണരുന്നു
നീ നിമിഷാർദ്ധമാത്രയിൽ
നിൻപ്രിയ പ്രാണനെ
അനന്തമാമീയവനിതൻ
അക്ഷയപ്രണയത്തി-
ന്നാത്മതേജസ്സേ...
നുരയുന്നു പതയുന്നു
നിറയുന്നു
നിറവാർന്ന നിൻ
നിർമ്മല പ്രണയത്തിൻ
നുരയ്ക്കുന്ന ലഹരിയാം
തിരമാലകൾ
പൊട്ടിവിടരും
പൊൻകിരണങ്ങൾതൻ
പുലരൊളിയും
പൂമൊട്ടുകൂമ്പും
ചാരുതപോൽ നിന്നിൽ
വീണലിയുമസ്തമയസൂര്യനും
ഇരവിന്റെ കരിമുകിൽ
മാനത്തു മന്ദമായി
ചിത്രംവരക്കും
പാലോളിയുമല്ലാതെ
പിൻപൊന്നും കണ്ടതില്ലാരുമേ
നിങ്ങൾതന്നൂഷ്മള
പ്രണയലീലകളെങ്കിലും..
ഇന്നിതാ കാണുന്നിഹ-
ലോകമൊക്കെയും
നിന്നുടെ പ്രണയം
തുളുമ്പുമാലിംഗനങ്ങളു-
മാഴിതന്നധരത്തി-
ന്നാഹ്ലാദവായ്പ്പും
എന്തേതും വിറ്റിട്ടും
തുട്ടു മാത്രം തട്ടും
മനുജമാർജാരന്മാ-
രൊക്കെയും കൂടിട്ടു
വിറ്റു നിന്നെയും
നിന്നുടെയോമന
പ്രണയവും
അന്തിക്കാഴ്ചകണ്ടാഴി-
യോരത്തിരുന്നങ്കലാ-
പ്പേതുമില്ലാമേയോര-
യിടുന്നൊരീ
ബാല്യകൗമാരയവ്വന-
ങ്ങൾക്കിന്നു നീ
ബീച്ച് മാത്രം
അജ്ഞരാം സദസ്സിനു
സമസ്തമാടുന്നൊരീ
പ്രണയനാടകത്തിൻ
പ്രശസ്തരാം പ്രിയ
പ്രേയസ്സികൾ
മാത്രമാണിന്നു നിങ്ങൾ
ഇന്ന് നീയും
നിന്നുടെയുജ്ജ്വല
പ്രണയവുമേവർ-
ക്കുമിമ്പമേറും
നയനമനോഹര
കാഴ്ച മാത്രം..
എങ്കിലും..
പകരുക നീയീ പാരിതിൽ
പാതിവഴിയേ
പിരിഞ്ഞുപോം
പ്രണയങ്ങൾക്കൊരു
പോംവഴി..
JitHin Sfi
യക്ഷി - Story
യക്ഷി തൻറെ പതിവ് ഊരുചുറ്റൽ കഴിഞ്ഞെത്തിയപ്പോഴാണ് ആ നഗ്നസത്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞത്, തൻറെ വാസസ്ഥാനമായ പാലമരം മുറിച്ചുമാറ്റപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു .
ആ പ്രദേശത്തെ അവസാന പാലമരവും മുറിച്ചുമാറ്റപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു . ഇനി താനെന്ത് ചെയ്യും യക്ഷി തലപുകഞ്ഞാലോചിച്ചു.
പാലമരത്തേക്കാൾ പൊക്കത്തിൽ തലയെടുപ്പോടെ നിൽക്കുന്ന മൊബൈൽ ടവറുകൾ ആദ്യമൊക്കെ അവളെ അൽപം മോഹിപ്പിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും റേഡിയേഷനെക്കുറിച്ചോർത്തപ്പോൾ വേണ്ടെന്നുവച്ചതാണ്.
പക്ഷേ അവൾക്കന്നും ഇന്നും ആലോചിച്ചിട്ടും മനസിലാകാത്ത ചില കാര്യങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു.
മൊബൈൽ ടവറിലെ റേഡിയേഷനെതിരേ സമരം ചെയ്യുന്നവരുടെയല്ലാം കൈയ്യിൽ ടവറിനേക്കാൾ റേഡിയേഷൻ ഏൽപ്പിക്കാൻ കെൽപ്പുള്ള മൊബൈൽ ഫോണുകളുണ്ട്. ടവറ് സ്ഥാപിക്കാൻ അനുവദിക്കാത്ത ഇവർ തന്നെ റെയ്ഞ്ച് ഇല്ലായെന്ന് പറഞ്ഞ് കസ്റ്റമർ കെയർ ജീവനക്കാരുടെ പിതാവിന് വിളിക്കുന്നതും കേൾക്കാം.
അതെങ്ങനെയാ റെയ്ച് കിട്ടാൻ ടവറിനു പകരം കൊടിമരം നാട്ടിയാൽ മതിയെന്നാണോ ഇവർ ധരിച്ചുവച്ചേക്കുന്നത്.
യക്ഷിയുടെ ചിന്തകളങ്ങനെ കാടുകയറിയപ്പോൾ പാലമരത്തിൻറെ കടയ്ക്കൽ കോടാലി. അല്ല യന്ത്രവാൾ വച്ചവരെത്തി തടി കൊണ്ട് പോകാനൊരു ലോറിയുമായി. തൻറെ വാസസ്ഥലം തുണ്ടുതുണ്ടായി മുറിയുന്നത് യക്ഷി വേദനയോടെ നോക്കിയിരുന്നു. ആ സമയം ആ മനുഷ്യരുടെ സംഭാഷണവും അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. അതിൻറെ രത്നച്ചുരുക്കം ഇപ്രകാരമായിരുന്നു.
കിണറ്റിലെങ്ങും വെള്ളമില്ല. ചൂടുകാരണം പകൽ പണിയെടുക്കാനാവുന്നില്ല, രാത്രി ഉറങ്ങാനാകുന്നില്ല. മഴ ചതിച്ചു. ദൈവങ്ങൾ ഇതൊന്നും കാണുന്നില്ല. കത്തിച്ച മെഴുകുതിരികളും നടത്തിയ വഴിപാടുകളും വേസ്റ്റാണ്.
അത് കേട്ടപ്പോൾ യക്ഷിക്ക് കലി കയറി വന്നതാണ്. പിന്നെ അവരുടെ കയ്യിലെ യന്ത്ര വാൾ കണ്ടതിനാലും നിർഭയയുടെയും സൌമ്യയുടെയുമൊക്കെ കഥകളറിയാവുന്നതുകൊണ്ടും സ്വന്തം മാനം കെടാതിരിക്കാൻ യക്ഷി നിശബ്ദത പാലിച്ചു. താൻ യക്ഷിയാണെന്ന് അറിഞ്ഞാലൊരുപക്ഷേ അവർ ഭയന്നോടുമായിരിക്കും. പക്ഷേ മൂക്കറ്റം മദ്യപിച്ച് കഞ്ചാവുമൊക്കെ പുകച്ച് നിൽക്കീന്ന അവന്മാരോട് താൻ യക്ഷിയാണെന്നൊക്കെ ബോദ്ധ്യപ്പെടുത്താൻ വല്യ പാടാണെന്ന് പാവം യക്ഷിക്കറിയാമായിരുന്നു.
യക്ഷി അവരുടെ സംഭാഷണത്തിലേക്ക് തിരികെ വന്നു. ദൈവത്തിനെ കുറ്റം പറയാൻ ഇവർക്കെന്തവകാശം. മരമായ മരമെല്ലാം വെട്ടിക്കളഞ്ഞ്, കുളമായ കുളമെല്ലാം നികത്തി, മലകളൊക്കെയുമിടിച്ച് കായലും പുഴയും നികത്തി, പുഴ തുരന്നുള്ള മണലെല്ലാം ഊറ്റി എന്നിട്ടും കലിപ്പ് തീരാഞ്ഞിട്ട് ഡീസലും പെട്രോളും കിട്ടാവുന്നതൊക്കെയും ഇന്ധനമാക്കി പ്രകൃതിയുടെ സന്തുലിതാവസ്ഥ തകിടം മറിച്ച് ഭൂമിയെ വലീയൊരു മാലിന്യക്കൂമ്പാരമാക്കിയ മനുഷ്യൻ പറയുന്നു മഴ അവനെ ചതിച്ചെന്നു. മഴയെയും പുഴയെയുമൊക്കെ ചതിച്ച മനുഷ്യന് നാണമാകില്ലേ മഴയെയും ദൈവങ്ങളെയും കുറ്റം പറയാൻ.
ആധുനിക മനുഷ്യൻ പറയുന്നത് അവനാണ് പ്രപഞ്ചത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ബുദ്ധിശാലിയെന്ന്.
പക്ഷേ അവന് പലതും അറിയില്ല പഴമയുടെ മഹത്വം അറിയാൻ ശ്രമിക്കുന്നില്ല.
പണ്ട് നാട്ടിൻ പുറങ്ങളിൽ കൊച്ചുകൊച്ചു കാവുകളുണ്ടായിരുന്നു. അതീനോട് ചേർന്ന് കുളവും കാവിലൊരു വലിയ പനയോ പാലയോ ഒക്കെ ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു. ആ മരം ഞങ്ങളുടെ വാസസ്ഥാനമായീരുന്നതുകൊണ്ട് ആരുംപകൽ പോലും കാവിനുള്ളിൽ കയറാൻ മടിച്ചു. നാഗങ്ങൾ കാവിൻറെ അവകാശികളും സംരക്ഷകരുമായി. പക്ഷി മൃഗാദികൾ കൂട്ടത്തോടെ അവിടെത്താമസിച്ചു. കുളവും ചതുപ്പുമൊക്കെയായി മഴവെള്ളത്തെ സമൃദ്ധമായി സംഭരിച്ചു.
അങ്ങനെ പ്രകൃതീയും മനുഷ്യനും വിശ്വാസങ്ങളും ഭയവും ഒക്കെ ഇടകലർന്ന് പരസ്പരം സംരക്ഷിച്ചും സഹായിച്ചും കഴിഞ്ഞ് കൂടി.
ആധുനിക മാനവൻ ഇതെല്ലാം നശിപ്പിച്ചു. വിശ്വാസങ്ങളെ അന്ധവിശ്വാസങ്ങളാക്കി, പ്രകൃതിയെയും അതിൻറെ അദ്ഭുത ശക്തീകളെയും ആരാധാച്ചിരുന്നവൻ ആൾ ദൈവങ്ങളെ ആരിധിച്ചു തുടങ്ങി.
ഇത്രയൊക്കെ ചിന്തിച്ചുകൂട്ടിയ യക്ഷി പരിസരം മറന്ന് നിന്നുപോയി. ലോറിയിൽ തടി കയറ്റിക്കഴിഞ്ഞ ആ തടീമാടൻമാർ തന്നെ ഉറ്റു നോക്കി നില്ക്കുകയാണെന്നവൾ ഞെട്ടലോടെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. യക്ഷികളുടെ പരമ്പരാഗത വസ്ത്രമായ വെള്ള സാരിയുടുത്ത് മുടിയിൽ പാലപ്പൂവും ചൂടി മുറുക്കിച്ചുവന്ന ചുണ്ടുകളുമായി നിന്ന യക്ഷിയെ അവർ ആർത്തിയോടെ നോക്കീ. അവരെ ഭയപ്പെടുത്താൻ യക്ഷി തൻറെ ദംഷ്ട്രകൾ പുറത്തേക്ക് നീട്ടി. അത് കണ്ട അവന്മാരിലൊരുത്തൻ പറഞ്ഞു. ദേണ്ടെടാ അവള് ബബിൾഗമൊക്കെ ചവച്ച് നിൽക്കുവാ.
അവർ തൻറെ പേരിനെക്കുറിച്ച് ചർച്ച ചെയ്യുന്നുണ്ടാരുന്നു.
സ്ഥലനാമം ചേർത്തുള്ള ആ സ്ത്രീ നാമങ്ങൾ യക്ഷീക്ക് പരിചയമീല്ലാരുന്നെങ്കിലും ആ ചെകുത്താൻമാർക്ക് അവ നല്ല പരിചയമാരുന്നു.
അവർ പതീയെ പാവം യക്ഷിക്കരികിലേക്ക് നീങ്ങി.
കാര്യങ്ങൾ പന്തികേടാണെന്ന് മനസിലാക്കിയ യക്ഷി ചെകുത്താൻമാരുടെ രാജാവിനെത്തന്നെ രക്ഷക്കായി വിളിച്ചു.
സാക്ഷാൽ ഡ്രാക്കുളയെ....☠💀😱
തൻറെ പ്രിയപ്പെട്ടവളുടെ വിളി കേട്ട് ഡ്രാക്കുള പറന്നെത്തിയത് ഒരു വവ്വാലിൻറെ രൂപത്തിലായിരുന്നു. പറന്നിറങ്ങി വരുന്ന വവ്വാലിനെ യക്ഷിയും കണ്ടു ആ തടിമാടൻമാരും കണ്ടു.
യക്ഷിക്കാശ്വാസമായി തടിയന്മാർക്ക് ആവേശവും. അവരിലൊരാൾ പറഞ്ഞു.
ഡാ ആ വലിയ വവ്വാലിനെ കണ്ടോ അതിനെ എറിഞ്ഞിട്ടാൽ, ഫ്രൈ ചെയ്ത് കള്ളിൻറെ കൂടെ കഴിക്കാം നല്ല ടേസ്റ്റാണ്.
അത് കേൾക്കേണ്ട താമസം എല്ലാവരുടെയും കയ്യിൽ നല്ല മുഴുത്ത കല്ലുകൾ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.
തനിക്ക് നേരേ ചീറിപ്പാഞ്ഞ് വരുന്ന മെറ്റിൽ കഷ്ണങ്ങളിൽ നിന്നും അസാമാന്യ മെയ് വഴക്കമുള്ളതുകൊണ്ട് മാത്രമാണ് പാവം ഡ്രാക്കുളക്ക് രക്ഷപെടാനായത്.
ഒടുവിലൊരു കൺകെട്ട് വിദ്യ കാട്ടി ആ യക്ഷിയെയും കൊണ്ട് ഡ്രാക്കുള പറന്നു.
സുരക്ഷിതമായി ഒരു സ്ഥലത്തെത്തി അവർ വിശ്രമിച്ചു.
ദാഹവും ടെൻഷനും കാരണം ഡ്രാക്കുളയുടെ തൊണ്ട വരണ്ടു.
അങ്ങേയ്ക്ക് ആ തടിയൻമാരുടെ ആരുടെയെങ്കിലും രക്തം കുടിച്ച് ദാഹമകറ്റിക്കൂടായിരുന്നോ?
മൂക്കറ്റം മദ്യത്തിൽ നീൽക്കുന്ന അവന്മാരുടെ രക്തം കുടിച്ചിട്ട് വേണം ഞാൻ ഫിറ്റായി ചിറകുകുഴഞ്ഞ് നടക്കാൻ. പിന്നെ അടുത്ത ദിവസം മുതൽ തലയിൽ മുണ്ടിട്ട് ഞാൻ പോയി ബിവറേജിനു മുന്നിൽ ക്യൂ നിൽക്കേണ്ടി വരും.
ഡ്രാക്കുള പറഞ്ഞതിൽ കാര്യമില്ലാതില്ലെന്ന് യക്ഷിക്കും തോന്നി.
മദ്യം ഒരു വലിയ വിപത്തായി മാറുകയാണ് അല്ലേ. കുറേപ്പേർ മദ്യം കഴിച്ച് നശിക്കുന്നത് മാത്രമല്ലല്ലോ പ്രശ്നം. അതിൻറെ ലഹരിയിൽ കാട്ടിക്കൂട്ടുന്ന അക്രമം വലീയ പ്രശ്നം തന്നെയാണ്.
യക്ഷിയുടെ ആകുലത കണ്ട് ഡ്രാക്കുള അവളുടെ തോളോട് ചേർന്നിരുന്നു. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.
പണ്ട് കാലത്ത് ഈ നാട്ടിൽ ആൾക്കാർ ലഹരിക്കായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത് ചാരായമാരുന്നു. അതിനായി എല്ലായിടത്തും ചാരായഷാപ്പുകളുമുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ അന്നൊക്കെ ചാരായഷാപ്പിൽ പോകുന്നത് വലിയ അപരാധമായിരുന്നു. ഒളിച്ചും പതുങ്ങിയും തലയിൽ മുണ്ടിട്ടുമായിരുന്നു ആൾക്കാർ ഷാപ്പിനുള്ളിൽ കയറിപ്പറ്റിയിരുന്നത്.
കുട്ടികൾക്കുമാത്രമല്ല മുപ്പതിൽ താഴെയുള്ളവർക്കുപോലും ഏതാണ്ട് അപ്രാപ്യമായിരുന്നു ഈ സാധനം. അതുകൊണ്ട് തന്നെ നാട്ടിൽ ചാരായം കുടിക്കുന്നവരുടെ എണ്ണം തീരെക്കുറവായിരുന്നു. എന്നാലൊരുദിനം ഈ ചാരായമെന്ന സാധനം നിരോധിച്ച് പിന്നീട് നിറമില്ലാത്ത ചാരായത്തിന് പകരം നിറവും നിരവധി പേരുകളുമുള്ള മദ്യം വിപണിയിലെത്തി. സർക്കാർ മുദ്രപതിച്ച് സർക്കാർ മദ്യം കച്ചവടം ചെയ്തപ്പോൾ പണ്ട് തലയിൽ മുണ്ടിട്ട് ഷാപ്പിൽ പോയിരുന്നവർ അന്തസ്സായി നെഞ്ചും വിരിച്ച് ക്യൂവിൽ നിന്ന് മദ്യം വാങ്ങി സേവിക്കാൻ തുടങ്ങി.
പിള്ളേർക്കൊക്കെ മദ്യത്തിൻറെ ലഹരി പോരെന്ന് തോന്നിത്തുടങ്ങിയപ്പോ കഞ്ചാവും മയക്ക്മരുന്നുകളും ഉപയോഗിച്ച് തുടങ്ങി. അതൊക്കെയിപ്പോ അവർക്ക് നിത്യോപയോഗ സാനനങ്ങൾ പോലെയായി.
ഡ്രാക്കുളയുടെ ഈ പ്രഭാഷണമൊക്കെ കേട്ട് മനുഷ്യരെപ്പോലെതന്നെ യക്ഷിക്കും ബോറടീച്ചു തുടങ്ങി.
നീങ്ങൾ ഡ്രാക്കുളയല്ലെ, എൻറെ രക്ഷക്കായീ നിങ്ങളെ വിളിച്ച് വരുത്തിയപ്പോ, എനിക്ക് ചില പ്രതീക്ഷകളൊക്കെയുണ്ടായിരുന്നു. അവന്മാരെയൊക്കെ പിച്ചിചീന്തി നിങ്ങൾ രക്തം കുടിക്കുമെന്ന്. പക്ഷേ ഇതൊരുമാതിരി ഭീരുക്കളെപ്പോലെ അവരുടെ കണ്ണിൽ പൊടിയിട്ട് എന്നെ രക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു.
യക്ഷിക്കത് വലിയ കുറച്ചിലായീപ്പോയി.
ഇതൊക്കെ കേട്ട ഡ്രാക്കുളക്ക് കലി വന്നു.
നീയെന്തറിഞ്ഞിട്ടാ ഈ കിടന്ന് പുലമ്പുന്നത്. എടീ മനുഷ്യരുടെയത്രേം ക്രൂരനാകാൻ എനിക്ക് പറ്റില്ല. ഇവിടെ നടക്കുന്നതൊക്കെക്കണ്ട് ഞാൻ തന്നെ ഭയന്നിരിക്കുവാ.
പേടികൊണ്ട് മുട്ടുകൂട്ടിയിടിക്കുന്ന കാരണം രാത്രി സഞ്ചാരം പോലും കുറവാണ്.
ആളെക്കൊല്ലുന്നതും കോഴിയെക്കൊല്ലുന്നതുമൊക്കെ ഇവിടുള്ള മനുഷ്യന് ഒരുപോലെ നിസാരമായ കാര്യമാണ്.
ഒരാളെ ഒറ്റവെട്ടിനു കൊല്ലാമെന്നിരിക്കേ കലിയടങ്ങാതെ വെട്ടിക്കീറുന്നവരും, കാശു വാങ്ങി ആളെക്കൊല്ലുന്നത് ജീവിതമാർഗമാക്കിയവരും, മൂന്ന് വയസുകാരിയെയും മുപ്പതുവയസുകാരിയെയും തൊണ്ണൂറ് വയസുകാരിയെയും പീഡിപ്പിക്കാനും കൊന്നുകളയാനും മടിയില്ലാത്തവരുമുള്ള ഈ നാട്ടിലുള്ളവരെ ഞാനെന്ത് കാണിച്ച് ഭയപ്പെടുത്താനാണ്.
ഇതൊക്കെ ആലോചിക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഭയം കാരണം ഉള്ളം കിടുങ്ങുകയാണ്.
ഇതിനിടയിൽ ഇവിടെ ജീവിക്കുന്നവരെ സമ്മതിക്കണം.ധൈര്യശാലികൾ.
പാവം ഡ്രാക്കുള ദീർഘനിശ്വാസമെടുത്തു.
അങ്ങെന്താണ് ഒരു മാതിരി ഭീരുക്കളെപ്പോലെ സംസാരിക്കുന്നത്? യക്ഷി പാവത്തിനെ വിടാൻ ഭാവമീല്ല.
എടീ പൊട്ടിക്കാളീ നീയെവിടെയങ്കിലും ഡ്രാക്കുള ചോര കുടിച്ച് ആരെങ്കിലും മരിച്ചതായോ,
എന്നെക്കണ്ട് പേടീച്ചോടി ആരേലുംമരിച്ചതായോ കേട്ടിട്ടുണ്ടോ?
പോലീസിനെ കണ്ട് പേടിച്ചോടി കിണറ്റിൽ വീണ് വരെ ആൾക്കാർ മരിച്ചിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ എന്നെ......
ഡ്രാക്കുളയുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു.
അങ്ങ് ട്രാൻസിൽവാനിയയിലെ കാർപ്ത്യാൻ മലനിരകളിലെ എൻറെ സ്വന്തം കൊട്ടാരത്തിൽ സസുഖം കഴിഞ്ഞിരുന്ന എന്നെ കിരാതനും കണ്ണിൽചോരയില്ലാതെ പാവം പെൺകുട്ടികളെ വശീകരിച്ച് ചോരകുടീക്കുന്നവനുമൊക്കെയാക്കിയ മനുഷ്യാ ഞാൻ നിന്നോളം ക്രൂരനല്ല.
നിന്നെപ്പോലെയാകാൻ കാട്ടിലെ മൃഗങ്ങൾക്ക് പോലും കഴിയില്ല.
ഡ്രാക്കുളയുടെ ഇടറുന്ന ശബ്ദത്തിൽ നിന്നും അത്ര മാത്രമേ ആ യക്ഷിക്ക് കേൾക്കാൻ കഴിഞ്ഞുള്ളു.
compiled by,
Admin
Admin
Subscribe to:
Posts
(
Atom
)